Μοιραζόμαστε όλοι κοινές ανησυχίες, τρεφόμαστε από τις ίδιες ανασφάλειες, αγαπάμε και δηλητηριάζουμε τον εαυτό μας με αρνητικά συναισθήματα συχνά. Κουβαλάμε πληγές και όμορφες στιγμές, φοβόμαστε το άγνωστο και κάνουμε λάθη.
Κάθε βράδυ είναι η ελπίδα για ένα πιο όμορφο πρωινό. Εμείς φτιάχνουμε τον κόσμο που ζούμε, εμείς κάνουμε τα βραδινά όνειρα πραγματικότητα, κάθε βράδυ φτιάχνουμε σκέψεις που διψάνε να γίνουν αληθινές στο πρώτο πρωινό φως.
Με αφορμή το εύπεπτο που μου κάθεται βαρύ στο στομάχι, ελπίζω στη ζωή να βρει χώρο το βαθυστόχαστο και με την ομορφιά του να σβήσει τα κενά που γέννησε η ματαιοδοξία μας.
http://dinatomirmigi.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου