Η συντηρικοποίηση

Γράφει η Ιδεοπηγή

Όταν μια κοινωνία βρίσκεται σε κρίση, (οικονομική, πολιτική, αξιών) τότε στρέφεται σε συντηρητικές λύσεις. Επειδή κάθε τι καινούργιο φοβίζει, η παραμονή σε γνωστές και δοκιμασμένες δομές αποτελεί εγγύηση, για το ξεπέρασμα της κρίσης. Οι αλλαγές ακόμη και σε καταδικαστέες πρακτικές και πρόσωπα, φαντάζουν πολύ δύσκολες. Η ανατρεπτικότητα

είναι ιδίωμα των νέων αλλά δύσκολα γίνεται αποδεκτή απ’ τους μεγαλύτερους. Σήμερα μηνύματα για σοβαρές ανατροπές, δύσκολα βρίσκουν αποδέκτες. Η ανάγκη για το ξεπέρασμα της κρίσης, προσανατολίζει τους πολίτες στο να προσπαθήσουν με τα ήδη υπάρχοντα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θ’ αλλάξει τίποτε. Απλώς οι αλλαγές θα περιοριστούν σε πρόσωπα, κόμματα και καταδίκη συμπεριφορών. Μετά το πέρασμα της κρίσης και εφ’ όσον υπάρξουν κινήσεις και ζυμώσεις, από αξιόλογους, υπεύθυνους και αξιόπιστους πολιτικούς, μετά την έρευνα του τι δεν πήγε καλά και την απόδοση των ευθυνών, πιθανό να προχωρήσει η κοινωνία και σε δομικές αλλαγές, επιδιώκοντας να προλάβει παρόμοια προβλήματα στο μέλλον. Βέβαια το σημερινό κατεστημένο, θα πολεμήσει με λύσσα τις όποιες αλλαγές. Η ανάγκη για την επιβίωσή του, θα το υποχρεώσει να τιμωρήσει κάποιους, συνήθως περιθωριοποιημένους πολιτικούς, (δήθεν κάθαρση) και θα προπαγανδίσει την αναγκαιότητα της παραμονής του. Τα αιτήματα για αλλαγές στο σύνταγμα, κατάργηση αντιλαϊκών μέτρων, κατάργηση προνομίων των εξουσιαστών και πραγματικής τιμωρίας των ενόχων, δεν μπορεί να τα πραγματοποιήσει γιατί πάνω σ’ αυτά στηρίζεται. Οι κοινωνικές συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες. Το ποιος θα επικρατήσει θα το δούμε στο μέλλον. Οι αντιδράσεις των πολιτών στα σκληρά μέτρα από Σεπτέμβριο όπως όλοι αναμένουν, δεν έχουν να κάνουν με αλλαγές δομών αλλά με την ελάφρυνση των βαρών στα λαϊκά στρώματα. Η αντιμετώπιση αυτών των αντιδράσεων από το σύστημα είναι σχετικά εύκολη. Κάποιες μικροϋποχωρήσεις στα μέτρα και πλύση εγκεφάλου απ’ τα ΜΜΕ και το θέμα λύθηκε. Το σύστημα δεν φοβάται αυτές τις αντιδράσεις αλλά την μετέπειτα επιδίωξη των πολιτών, για την αλλαγή του. Το σύστημα δεν φοβάται την διάλυση των κομμάτων και τη δημιουργία νέων αλλά την περίπτωση να μην ελέγχει τα νέα κόμματα. Σήμερα κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα, πολλοί πολίτες αγρυπνούν περιμένοντας τις εξελίξεις, πανέτοιμοι να πλαισιώσουν κάθε τι καινούργιο και αξιόπιστο. Αναμένουμε.

Περισσότερα στο www.ideopigi.blogspot.com