Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

Στρατός, η υποχρέωση στην απραξία, ο εξευτελισμός της σκέψης

Όσο υπάρχει στρατός θα υπάρχει και φόβος. Φυσικά το να εξαφανιστεί από τη μια μέρα στην άλλη πρόκειται για ουτοπία και άρα το σταματήστε τη γη να κατέβω γίνεται καθημερινή επιθυμία που φουντώνει μέσα μου.

Αν αναλογιστεί κανείς πόσο μικρή είναι η ζωή, θα συμφωνήσει ότι η θητεία στο στρατό είναι μία εξοργιστική υποχρέωση, που τα οφέλη που σου αφήνει είναι πραγματικά σχεδόν μηδαμινά.

Το πρώτο μεγάλο αρνητικό από τη φύση του στρατού είναι η καλλιέργεια του μίσους. Μία ολόκληρη μηχανή που το σύμβολό της είναι το όπλο έχει φτιαχτεί για να σκοτώνει, για να απειλεί και για να εξυπηρετεί συμφέροντα πολύ μακριά από τα δήθεν ιδανικά της ανεξαρτησίας και της ειρήνης. Πόσες φορές ακούσαμε για ειρηνικές δυνάμεις που σπεύδουν σε μια περιοχή; Ειρηνικές δυνάμεις εξοπλισμένες σαν αστακοί δεν
 μπορούν να υφίστανται. Αυτή είναι όμως και η πλύση εγκεφάλου των ΜΜΕ, που παίζουν με τις λέξεις, ηθελημένα η μη. Κάθε όπλο έχει φτιαχτεί για να σκοτώσει και να απειλήσει και κάθε στρατιώτης είναι ένας εκκολαπτόμενος δολοφόνος αν οι εντολές που έχει το θελήσουν και ΟΧΙ δεν είναι ένας αθώος προασπιστής των συνόρων του. Κάθε ένας που μπαίνει να παίξει στο παιχνίδι πρέπει να έχει επίγνωση της θέσης του και του ρόλου που επιτελεί, έχοντας τη δύναμη να παρακάμψει τα πρέπει που του έχουν επιβληθεί και δεν έχει το σθένος να κοσκινίσει.

Όταν οι πολιτικές δυνάμεις έχουν διαμορφώσει το κόστος ζωής σε όχι απλά υψηλά, αλλά σε σκόπιμα δυσθεώρητα ύψη, δεν επιτρέπεται να απαιτούν από φτωχά κοινωνικά στρώματα να παρέχουν στο κράτος αυτό θητεία δωρεάν για ένα χρόνο. Η απαίτηση αυτή είναι τουλάχιστον εριστική και καλό θα είναι οι πολίτες να κάνουν μια στάση από το φρενήρη ρυθμό ζωής τους για να καταλάβουν ότι δεν είναι όλα δεδομένα και δεν έχουμε μόνο υποχρεώσεις, αλλά έχουν μια κάποια δύναμη να αντιστέκονται και να αλλάζουν την κοινωνία που ζουν αλλάζοντας τον εαυτό τους. Όλοι όσοι τελειώνουν το στρατό συμφωνούν ότι ήταν ένας χρόνος χαμένος από τη ζωή τους, ο οποίος δε τους πρόσφερε απολύτως τίποτα, αφήνοντάς τους πίσω εργασιακά, οικονομικά, πνευματικά και σωματικά.

Το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο είναι η απραξία και η όλη λειτουργία του στρατού στηρίζεται στην απραξία και στη δίχως νόημα σπατάλη χρόνου. Η εκπαίδευση ως γνωστών διαρκεί κάποιες εβδομάδες και η υπόλοιπη θητεία είναι μια υποχρεωτική παραμονή σε αναλώσιμες δραστηριότητες. Δεν έχει μεριμνήσει κανείς στο να παίρνουν οι στρατιώτες μόρφωση στη διάρκεια αυτή, να υπάρχουν πολύ καλές βιβλιοθήκες, να διδάσκονται προαιρετικά γλώσσες, ή να γίνονται σεμινάρια για ενδιαφέρονται θέματα. ΟΧΙ ο στρατός φροντίζει μόνο να καλλιεργεί μίσος και υποταγή στην πατρίδα. Ναι.. τη πατρίδα αυτή του 23% ΦΠΑ που σου δημεύει νόμιμα την περιουσία. Την πατρίδα που βυσματώνει, που σουφρώνει, που αδιαφορεί εκεί που θέλει.

Η πατρίδα σε θέλει σε ένα στρατόπεδο μη σκέψης για ένα χρόνο, να φωνάξεις μαζί της συνθήματα, να βαρέσεις σκοπιά, να υποστείς τις μαγκιές των εκπαιδευμένων σπαστοτσαμπουκάδων και να εισπνεύσεις αντρίλα από τους νοήμονες βαθυστόχαστους κριτές ψαριών. Η λελέ ατμόσφαιρα και το τρελελέ πέρασμα του χρόνου είναι μεγάλα εφόδια για τη ζωή και η πατρίδα τα έχει ανάγκη.

Το χρήμα που κινείται από την πολεμική βιομηχανία είναι αμύθητο και η αναγκαιότητα είναι καθαρά χρηματική και εδώ και παντού. Ας απαιτήσουμε μια νέα εποχή επικεντρωμένη στη διπλωματία και μακριά από την απειλή των όπλων.

Ναι ξέρω.. Ρομαντισμοί και έλλειψη αντίληψη της πραγματικότητας, δεν είμαι μόνος όμως σε αυτές τις σκέψεις.. Ξέρω ότι είμαι μυρμήγκι, ξέρω όμως ότι η κοινωνία είναι χτισμένη από μυρμήγκια και μόνο... Μόνο που χτίζουν λάθος πράγματα και επειδή είναι πολλά τα κτίσματα νιώθουν ότι αργεί το γκρέμισμα. Αργεί όμως;

Κλείνω με μια ευχή, οι νέοι της εποχής να γίνουν πολίτες του κόσμου, τα χέρια τους να μην έχουν δύναμη να σηκώνουν όπλο σε άλλον άνθρωπο, οι εντολές να αμφισβητούνται, όλο και περισσότεροι να αρνούνται, να γυρίζουν την πλάτη, να ξεριζώσουν τη διδαχή της κοινωνίας που είναι... το μίσος..

http://dinatomirmigi.blogspot.com

9 σχόλια:

  1. Κατι βουτυρόπαιδα και μαμούχαλα σάν εσενα τα λένε αυτά.
    Κάτσε εσύ και ζείσε σαν ονειροπαρμένος.
    Μάθε ανθρωπέ μου πως σκέπτονται αυτοι που επιβουλεύονται αυτόν εδώ τον τόπο.
    Με λουλούδια και αγάπες δέν σώζεσαι σήμερα.
    Για να εχεις ειρήνη πρέπει να εισαι ετοιμοπόλεμος πάντα.
    Με αποτρεπτική ισχύ κόβεις τον βήχα και τον τσαμπουκά των αλλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιάννη, γνωριζόμαστε απότι κατάλαβα.
    Ακολουθείς την τακτική των χαρακτηρισμών χωρίς να ξέρεις με ποιον μιλάς.
    Σκότωσε τότε παιδάκια φίλε μου για να κόβεις τον βήχα και τον τσαμπουκά.

    ΔΥΝΑΤΟ ΜΥΡΜΗΓΚΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δυνατό μυρμήγκι,
    διαφωνώ απόλυτα με τον άσχημο τρόπο που σου απάντησε ο Γιάννης Γ. Όμως έχω και κάποιες επιφυλάξεις για κάποια πράγματα που αναφέρεις στην ανάρτησή σου. Έπεσα πάνω της στο apokalipsi όπου είμαι και εγώ μέλος. Επίσης είμαι στρατιωτικός εξ επαγγέλματος. Οι επιφυλάξεις μου δεν είναι για να προστατέψω το κύρος του επαγγέλματος μου και άλλα τέτοια.Αυτά τα έχω ξεπεράσει από καιρού. Απλά μεγαλώνοντας έμαθα κάποια πράγματα που θα σου παραθέσω συνοπτικά :
    για τους στρατούς ππου χρησιμοποιούνται σε ανήθικες αποστολές τύπου ΝΑΤΟ κλπ έχεις απόλυτο δίκιο.Απλώς, αυτός που φταίει δεν είναι ο στρατός, ούτε λύση είναι ο μη στρατός. Αυτοί που τα κάνουν αυτά (δηλαδή να στέλνουν στρατιώτες ταγμένους στη σημαία τους να πολεμάνε σε ξένες χώρες) είναι οι πολιτικοί. Και το κάνουν με τη δύναμη των πολιτών. Ενδεικτικά σου αναφέρω ότι από όταν μπήκαμε στο ΝΑΤΟ μέχρι και σήμερα (όσο και αν σου φανεί περίεργο) ΟΛΕΣ οι στρατιωτικές ηγεσίες και τα επιτελεία είναι ΑΝΤΙΘΕΤΑ! Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ούτε ένας στρατιωτικός που να θέλει τη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ. Μάλιστα, με ευκαιρία τη κρίση, στο ΓΕΕΘΑ ξανάπεσαν εισηγήσεις να αποσυρθούμε από όλες τις υποχρεώσεις. Το θέμα κόλλησε στον....Υπουργό! Αυτά όμως δεν τα λένε οι "δημοσιογράφοι".
    Όσον αφορά τώρα, το θέμα του στρατιωτικού φονιά που επαγγέλεται να σκοτώνει...απλά δεν ισχύει στην πραγματική ζωή. Υπάρχουν βέβαια πιλάφια και καθυστερημένοι ράμπο όπως σε όλα τα επαγγέλματα.Δεν νομίζω ότι αυτό μας αντιπροσωπεύει σαν σύνολο.Σκέψου σαν απόδειξη το τι προκλήσεις δέχονται καθημερινά οι πιλότοι στον αέρα και δεν ανταποκρίνονται (μη νομίζεις ότι είναι εύκολο και αν ήταν όντως ράμπο φονιάδες θα είχαμε καταρίψεις τούρκων πολύ καιρό τώρα.).Επίσης σκέψου τα Ιμια : ένα Αιγαίο γεμάτο Τούρκους με το δάχτυλο στην σκανδάλη.Ούτε ένα Ελληνικό πλοίο δεν άνοιξε πυρ καθώς δεν δόθηκε εντολή (πάλι μην νομίζεις ότι ήταν εύκολο ή απλό).Ούτε όταν μας έριξαν το ελικόπτερο (γιατί μην νομίζεις ποτέ σου ότι έπεσε μόνο του). Τελειώνοντας θέλω να σου πώ ότι παρ'ότι το σκεπτικό σου είναι σωστό, μπορεί από μερικές αποσπασματικές παραστάσεις (γιατί πόσους μόνιμους στρατιωτικούς από τα τρία όπλα που κυμαίνονται στους 100-300.000 στελέχη να γνώρισες στη διάρκεια μιας θητείας και με τι κρητίρια να τους αξιολόγησες) να βγάζεις γενικά συμπεράσματα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ακριβώς.
    ΥΓ : Η φράση "τι μου προσφέρει εμένα η θητεία" είναι άριστη για χρήση από τους πολιτικούς στην πελατεία τους, αλλά πρέπει να δεχτούμε ότι σε μία χώρα 12.000.000 κατοίκων εκ των οποίων 4-5.000.000 είναι Έλληνες (πραγματικά νούμερα) , με παραδοσιακούς εχθρούς τριγύρω των 200.000.000 φανατικών ισλαμιστών, με υπερδυνάμεις που παραδοσιακά μας "κρεμάνε" (βλέπε Κύπρο,Ίμια, κλπ), και με τόσα προβλήματα , δεν είναι ότι καλύτερο.Γιατί δεν πρέπει να μπερδευόμαστε αν οι πιο πλούσιες και αποικιοκρατικές χώρες του κόσμου (ΗΠΑ, Γερμανία, Αγγλία , κλπ) μπορούν να στέλνουν αδίστακτους μισθοφόρους (που για τα λεφτά μπορούν να πουλάνε και ναρκωτικά στις πατρίδες τους) στην άκρη του κόσμου για "να βάλουν τάξη" ή για να κάνουν κουμάντο στους υπανάπτυκτους και οι υπόλοιποι πολίτες να βλέπουν τηλεόραση ασφαλείς στα σπίτια τους, με μικρές χώρες που έχουν αιώνιους αντίπαλους κυριολεκτικά στο σβέρκο τους και τις οποίες η μόνη ελπίδα ιστορικά ήταν η αυτοθυσία και ο αγώνας ΟΛΟΥ του έμψυχου δυναμικού της (και όχι μόνο των "μισθοφόρων").Σαν την Ελλάδα....
    Στην ανάρτησή σου θίγεις και άλλα πράγματα που είναι ενδιαφέροντα για διάλογο αλλά δεν θέλω να κουράσω άλλο, είμαι όμως στη διάθεση σου για προβληματισμούς ή διαφωνίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρός ΔΥΝΑΤΟ ΜΥΡΜΗΓΚΙ

    Αναγκάστηκα να γράψω ετσι σκληρά οχι με προσωπική διαθεση κακίας απέναντι στο πρόσωπό σου.
    Απλούστατα γράφτηκε ετσι γιατί δεν δέχομαι να περνάνε τα μηνύματα στους νέους της παραίτησης και της ηττοπάθειας.
    Η παραίτηση και η ηττοπάθεια ειναι οτι χειρότερο σήμερα.
    Εγραψα επιπλέον οτι με λουλούδια και αγάπες με τους γείτονες δεν γίνεται τίποτα.

    Η δύναμη της ψυχής και της θέλησης αυτών που αγωνίστηκαν για αυτόν τον τόπο, και δεν φοράμε σήμερα τούρκικα σαρίκια δεν πρέπει με τίποτα και ποτέ να πάει χαμένη.
    Το ιδιο και για τα εδάφη που επιβουλεύονται Βορειοι γείτονές μας.

    Γιά το ερώτημά σου αν γνωριζόμαστε σου απαντώ ,Οχι.
    Μέσω του τρομακτικού ειδα σε αντιγραφή την ανάρτησή σου και ηρθα εδώ στο blog.

    Και για το τελευταίο .... το σκότωσε παιδιά!!, πολύ σπαραξιαδάρικα μου το παραθέτεις.

    Πάντως δεν κολλάει με το ισχυρή αποτρεπτική ισχύ.
    Αν εισαι πράγματι ισχυρός οι αλλοι θα σκεφτούν πολύ μα πάρα πολύ για να αποφασίσουν να σκοτώσουν τα δικά μας παιδιά.

    Φιλικά
    Γιάννης Γ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Enikolo, σε ευχαριστώ για την απάντηση σου και δεν έχω κάποιο λόγο να διαφωνήσω μαζί σου. Παραθέτεις κάποια πράγματα που καταννοώ απόλυτα και από μαρτυρίες γνωστών μου προσώπων (όσον αφορά τα Ίμια). Η Ελλάδα συμφωνούμε ότι είναι μια χώρα που έχει ιδιαιτερότητες. Παρόλα αυτά η άποψη που έχω για το στρατό είναι πως έχει να κάνει ακόμα αρκετά βήματα, ώστε να αποκτήσει ουσία και νόημα. Μπορεί να προβάλλεται η ιδιαιτερότητα της Ελλάδας, για την αναγκαιότητα του, όμως μέσα από τη θητεία ο ίδιος στρατός αποδεικνύει ότι όχι μόνο δεν γίνεται κατά ανάγκη, αλλά έχει και αρνητική επίδραση στα άτομα που αναγκάζονται να διακόψουν τη ζωή τους για να υπηρετήσουν. Το μόνο κομμάτι της θητείας που έχει κάποιο λειτουργικό νόημα είναι η εκπαίδευση και κρατάει ελάχιστα. Εάν ο στρατός θέλει να είναι ένα υγιές κομμάτι της κοινωνίας, ας στερεί ένα μικρό χρονικό διάστημα για την εκπαίδευση και μόνο. Έναν ή το πολύ δύο μήνες. Αυτό δεν είναι καθόλου ουτοπικό και θεωρώ ότι πρέπει να αρχίσει να γίνεται και απαίτηση. Η χώρα μας, με την απαξίωση που έχει γνωρίσει με τον συνεχή βιασμό της από πολιτικούς-δημοσιογράφους κτλ πατάει στο ελληνικό φρόνημα και απαιτεί υπηρεσίες από νέους, χωρίς να τους πληρώνει και χωρίς να τους δίνει κανενός είδους εφόδιο. Όταν ένας νέος δε μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά σε αυτό το περιβάλλον δε βλέπω τι καλό μπορεί να του κάνει η παραμονή του 1 χρόνο σε ένα στρατόπεδο, όπου κυριολεκτικά βαράει μύγες. Μάλιστα από τις φήμες που κυκλοφορούν λέγεται, ότι υπάρχει ενδεχόμενο άυξησης θητείας, για να μειωθούν οι δείκτες ανεργίας στους νέους και επειδή δε συμφέρει να πληρώνονται ΕΠΟΠ. Δε βρίσκω αυτό το λόγο κρίσιμο σε ότι αφορά την εθνική μας ασφάλεια.
    Τέλος η Ελλάδα χρόνια τώρα κάνει κακή χρήση της διπλωματίας της με ότι αυτό συνεπάγεται.
    Η αλλαγή στο στρατό, πρέπει να αρχίσει μέσα στα σχολεία και στην Ελλάδα και στην Τουρκία.
    Ο Τούρκος στρατιώτης όπως και ο Έλληνας εκτελούν εντολές και είναι τα πιόνια πολιτικών συμφερόντων.
    Στο άρθρο θέλω να περάσω ένα ειρηνικό μήνυμα και ένα μήνυμα αποδυνάμωσης του στρατού γενικότερα, χρησιμοποιώντας τη φράση "πολίτες του κόσμου" να θέλει να δείξει ότι σαν άνθρωποι δεν πρέπει να βάζουμε σύνορα μεταξύ μας λόγω της διαφορετικότητάς μας, αλλά θα πρέπει να σεβόμαστε αυτή τη διαφορετικότητα, φυσικά χωρίς να τη θίγουμε ο ένας του άλλου. Αυτό γιατί κάποιοι είπαν ότι είμαι οπαδός της παγκοσμιοποίησης και δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

    Enikolo με ενδιαφέρει η απάντησή σου, σε ευχαριστώ που αφιερώνεις χρόνο να πεις τη γνώμη σου και πάνω απόλα σευχαριστώ για το διάλογο που προσφέρεις, δε σου κρύβω ότι απογοητεύομαι κάθε φορά που θίγω τέτοιου είδους θέματα, τον τρόπο επίθεσης και υβιστικών σχολίων που γίνονται. Το βρίσκω θλιβερό γιατί πραγματικά με τέτοιο μίσος δεν υπάρχει χώρος για ανταλλαγή απόψεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιάννη θεωρώ ότι δεν είναι μήνυμα παραίτησης και ητοπάθειας προς τους νέους να αμφισβητούν το στρατό και να προσπαθούν για ένα αύριο λιγότερο βίαιο, θεωρώ ότι είναι μήνυμα ζωής. Επίσης θεωρώ ότι η βία φέρνει βία, οπότε η χρυσή τομή στο παρών για καλή γειτνίαση είναι η διπλωματία, και η άμυνα. Σε κάθε πόλεμο αποδεδειγμένα τα γυναικόπεδα πληρώνουν το τίμημα, άρα σε κάθε ενδεχόμενο πολέμου πρέπει να είσαι έτοιμος ιδεολογικά ότι η βόμβα σου θα αφαιρεσει ζωές παιδιών και το όπλο σου θα φοβερίσει ανθρώπους με τις ίδιες ανυσηχίες με εσένα. Αυτό σαν ιδέα δεν είναι συγκλονιστική; Οι Έλληνες και Τούρκοι πολίτες δεν είναι εχθροί. Έχουν περισσότερα κοινά παρά διαφορές. Το παιχνίδι είναι πολιτικό και το μήνυμά μου είναι να μη δινόμαστε τόσο εύκολα για υπηρεσία. Υπάρχει μια Ευρωπαϊκή Ένωση που μας καλεί σε σταδιακή κατάργηση του στρατού και σιγα σιγά θε πρέπει να κινούμαστε προς αυτή τη κατεύθυνση.
    Η βιομηχανία τον όπλων έχει τεράστιους τζίρους και κινεί αγορές όπως η τουρκική, η οποία έχει πολλά εργοστάσια όπλων που έχουν κομβικό ρόλο στην οικονομία της χώρας και άρα με κάθε τρόπο προσπαθούν ο στρατός να είναι απαραίτητος αφήνοντας ανοιχτά μέτωπα (πχ Κούρδοι). Το θέμα του στρατού είναι οικονομικό και τους πατριωσμούς τους καλλιεργούν στους απλούς φαντάρους που πληρώνουν το τίμημα.
    Σαν χώρα μη θεωρείς ότι έχεις κάποια φοβερή αποτρεπτική ισχύ, το ότι δεν έχουν κανει ντου οι Τούρκοι δεν είναι απόφαση ελληνική ή τουρκική εδώ χρόνια. Χρόνια τώρα η Αμερική κάνει κουμάντο στην περιοχή, όμως τα πράγματα έχουν αρχίσει και αλλάζουν στις μέρες μας, με την Αμερική να αποδυναμώνεται και με νέες δυνάμεις να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα πράγματα.

    Καλό είναι με κάθε τρόπο να αποβάλλουμε τις προκαταλήψεις και τα μίση.
    Έχουμε ακόμα να κάνουμε πολλά βήματα προς αυτή τη κατεύθυνση.
    Μετά από όλα αυτά που βιώνουμε ως κράτος, ακόμα κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή τα ίδια πρόσωπα και τα ίδια κόμματα. Αυτό τα λέει όλα για το ποιο είμαστε σαν Έλληνες, είναι καιρός να γίνουμε περήφανοι για δικές μας κατακτήσεις και όχι για τα ερείπια του παρελθόντος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δυνατό μυρμήγκι, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι πρέπει να αφιερώσει ο στρατός λίγο χρόνο στην εκπαίδευση (και όχι στην "εκπαίδευση" όπως γίνεται τώρα).Το ίδιο ισχύει και γενικά για την κοινωνία.Ενώ όλη η γενιά που είναι σήμερα απο 40 έως 70 έχει μάθει να αναμασάει τη λέξη "εκπαίδευση" , στην πράξη ούτε την έχει παρέξει στους νέους , ούτε μάλλον την έχει δεχτεί η ίδια.
    Μην νομίζεις ότι και οι μόνιμοι έχουν την εκπαίδευση που θα έπρεπε. Αυτός είναι και ο λόγος που και εσύ αφιερώνεις χρόνο να συνομιλείς με ανθρώπους που δεν ξέρεις στο ίντερνετ, και εγώ. Γιατί ίσως πιστεύουμε στην αξία της διαμόρφωσης της γνώσης και της γνώμης έστω και ενός ανθρώπου (είτε είναι ένας στρατεύσιμος, είτε ένας λοχαγός, είτε ένας φοιτητής).
    Συμφωνώ μαζί σου ότι οι φαντάροι (και θα έλεγα και οι μόνιμοι) είναι όλοι άνθρωποι με τις ίδιες ανάγκες, αγωνίες κλπ. Είμαι σίγουρος ότι όσο αγωνιούσα εγώ όταν έμαθα ότι ο γιός μου είναι επιληπτικός, τόσο θα αγωνιούσε και ένας Τούρκος αξιωματικός για το δικό του. Λόγω , μάλιστα, μακράς εμπειρίας με Τούρκους συναδέρφους σε Νατοικές εμπειρίες, μπορώ να διαβεβαιώσω ότι πάντα Τούρκοι και Ελληνες ομαδοποιούνται έναντι Άγγλων, Γάλλων,Ολλανδών κλπ. Είτε σε πηγαδάκια, είτε στο φαί, είτε στη διασκέδαση μετά τα συνέδρια κλπ. Όμως όλα αυτά δεν πρέπει να μας μπερδεύουν μέσα μας. Η μεγαλύτερη χρήση των στρατών είναι η ΑΠΟΤΡΟΠΗ. Δηλαδή ,σε μια ιδεατή κατάσταση ένας τέλειος στρατός θα ήταν αυτός που δεν έχει ρίξει μια σφαίρα, άλλα όλοι πιστεύουν ότι είναι ανίκητος. Απλά για να διευκολύνει τις συνεννοήσεις και συμφωνίες των πολιτικών-διπλωματών με άλλα κράτη των οποίων τη στάση και τη μεθοδολογία δεν ελέγχεις. Τι πιστεύεις ότι θα γινόταν αν έβγαινε αύριο ο Ελληνικός λαός και έλεγε :"καταργώ το στρατό".Σαν την Ελβετία. Η απάντηση είναι δύσκολη και διακινδυνευμένη.Προσωπικά πιστεύω ότι όλες οι διαπραγματεύσεις για οτιδήποτε και με οποιονδήποτε, θα πέφταν σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο για εμάς αυτόματα. Πιστεύω ότι θα ήταν ένα βήμα μακρύτερα από την ειρήνη γιατί θα έκανε πιο εύκολη την απόφαση κάποιου να δείξει επιθετικότητα ή κτητικότητα σε βάρος των δικών μας συμφερόντων (εννοώ σαν λαός και όχι πολιτικά). Πχ : τα παράλλια της Τουρκίας ήταν ανέκαθεν πηγή δύναμης (οικονομικής κυρίως).Από τα αρχαία χρόνια.ίσως λόγω θέσης κλπ.Όταν η Τουρκία τα διεκδίκησε, μεγάλο μέρος της απόφασής της στηρίχτηκε στο τι θα της κόστιζε αυτή η διεκδίκηση. Και οι μεγάλες δυνάμεις που αποφάσισαν να μην επέμβουν. Όταν πήρε τα παράλια τελικά, εξασφάλισε την δική της ευημερία και την στέρηση των Ελλήνων από μια πηγή ευημερίας σε πσοσοστό 30-40% που διέθετε τότε (στα παράλια είχαν αναπτύξει οι Έλληνες τις πρώτες μεγαλοβιομηχανίες της Ευρώπης ακόμα πρίν το 1900, ψάξ'το και θα δεις ότι είναι αλήθεια!).
    Συνοψίζοντας, η ύπαρξη μιας ομάδας "προστασίας" σε περίπτωση που απαιτηθεί βία , ήταν αναγκαία από την πρώτη κι όλας κοινωνία που σχημάτισε ο άνθρωπος.Λόγω της φύσης του ανθρώπου που καθορίζει και τις σχέσεις τόσο σε προσωπικό όσο και συλλογικό επίπεδο.Δεν αλλάζει αυτό. Και αυτή είναι η φιλοσοφία σχηματισμού και διατήρησης στρατών σε εθνικά επίπεδα.Εκεί που "χαλάει" η δουλειά, είναι όταν οι στρατοί δεν πολεμάνε για εθνικά συμφέροντα (είτε αμυντικά , είτε επιθετικά), αλλά...για οικονομικά.Δηλαδή γιατί έτσι συμφέρει πχ την παγκόσμια ένωση εφοπλιστών και βάζει τον ΟΗΕ να "κηρύξει πόλεμο κατά της πειρατίας", γιατί έτσι συμφέρει την τάδε εταιρία υποδομών και κατασκευών να ξαναχτίσει το Λίβανο , κλπ κλπ.
    Για μένα, πάντα το θέμα θα γυρνάει στους πολιτικούς και αυτούς που ψηφίζουν. Γιατί δεν μπορείς ρε παιδιά να είσαι αντίθετος στον επεκτατισμό και τη δυτική πολεμική κουλτούρα , και από την άλλη να γίνεσαι το πιο ισχυρό κύτταρο αυτής της μηχανής μέσα από τον τρόπο ζωής σου και της κατανάλωσής σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΜΑΣ.
    (ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ)
    ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΑΥΤΗ Η ΦΡΑΣΗ ΠΕΡΙΚΛΕΙΕΙ ΤΗΝ ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙΝ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΩΝ.....
    ΤΩΡΑ ΕΑΝ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΛΑΘΟΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ ΠΑΠΑ ΕΥΑΓΓΕΛΕΙΟ.
    Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ-ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΥΓΕΝΗ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟ ΙΔΑΝΙΚΟ, Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ποιός ήταν ο υγιής σκοπός στο να σφάζονται Έλληνες μεταξύ Ελλήνων; Γιατί αυτό γινόταν, οι Πέρσες μια φορά ήρθαν μόνο. Ο στρατός αποτελούσε ιδανικό επειδή υπηρετούσαν την πατρίδα τους, υπάρχουν όμως πολλοί τρόποι για να υπηρετήσεις την πατρίδα σου (βλ. φιλοσοφία, θέατρο κτλ). Και σημαντικότατο, κανείς δεν θυμάται τους Αθηναίους στρατιώτες που πολέμησαν με τους Σπαρτιάτες γιατί δεν παρήγαγαν πολιτισμό, ήταν μια φούσκα. Αντιθέτως, όλοι θυμούνται τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Σοφοκλή και τόσους ακόμα που πραγματικά υπηρέτησαν τη πόλη τους όχι με τα όπλα, αλλά με την παιδεία. Αν δεν παράγεις πολιτισμό, η Ιστορία σε διαγράφει, όσο μεγάλος κι αν είσαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή