Αυτός που τρώει τα νύχια του, είναι το ίδιο εξαρτημένος με αυτόν που καπνίζει. Ο ένας δεν είναι εξαρτώμενος άμεσα από κάποια ουσία, ο δεύτερος βέβαια έχει και μια παραπάνω εξάρτηση λόγω νικοτίνης, όμως το αποτέλεσμα είναι ότι και οι δύο είναι δέσμιοι ενός επαναλαμβανόμενου μοτίβου. Η συνήθεια λοιπόν και η επανάληψη είναι μια δύναμη που ασκεί μαγνητική έλξη στις δραστηριότητές μας ίσως και στις σκέψεις μας.
Ας το πάμε λίγο πιο μακριά..
Όταν η εκπαίδευσή μας, ήταν μια κακοσχεδιασμένη και προβληματική σε πολλά σημεία περίοδος της ζωής μας, που διήρκεσε πολλά χρόνια, τι εξαρτήσεις μπόρεσε να μας δημιούργησε που ίσως ακόμα δεν έχουμε απεξαρτηθεί από αυτές; Η καθημερινή μάχη για μια θέση σε ένα πανεπιστήμιο και η μάχη εξασφάλισης μόνο υψηλότερου βαθμού και όχι κριτικής σκέψης, τι εξαρτήσεις μας έχει κληροδοτήσει που οφείλονται στη δύναμη της συνήθειας; Η πρώτη που μπορώ να διακρίνω, είναι η ανάγκη να γινόμαστε πάντα καλύτεροι επιφανειακά στην κοινωνία (καλή δουλειά, καλό αυτοκίνητο, επώνυμα ρούχα), όχι όμως να προσπαθούμε να βάλουμε στη ζωή μας νέα γνώση, διαφορετικά βιβλία, να ψάξουμε κάτι άλλο, διαφορετικό από αυτό που μας παρέχεται πρωτίστως και μας στερεί την ανάπτυξή μας ως άτομα. Κυνηγώντας το καλύτερο βαθμό και όχι τη βαθύτερη γνώση, συνηθίσαμε να είμαστε της ποσότητας και όχι της ποιότητας.
Άλλο ένα πεδίο στη ζωή μας γεμάτο δεσμούς με τις συνήθειες, είναι η προκαταλήψεις. Επαναλαμβανόμενες ιστορίες και επαναλαμβανόμενοι χαρακτηρισμοί διατηρούν την έννοια της προκατάληψης και γινόμαστε δέσμιοι πολλών μόνο και μόνο από συνήθεια και όχι από προσωπική σκέψη ή επιλογή.
Συνήθεια είναι το ξύπνημά μας, ο τρόπος που δένουμε τα παπούτσια μας, οι δρόμοι που επιλέγουμε να περπατάμε, συνήθεια και η δουλειά μας, η κίνηση στο δρόμο συνήθεια. Συνήθεια είναι η μοναξιά μας, συνήθεια και ο τρόπος που διασκεδάζουμε. Συνήθεια και η ανία μας..
Συνήθεια είναι και η μουσική που ακούμε. Κάποιος που δεν ακούει κλασική μουσική, σίγουρα θα τη βρει ανιαρή αν του βάλεις να ακούσει και γρήγορα θα αναζητήσει το γνώριμο στα αυτιά του ήχο. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν ξέρει να εκτιμάει το καλό, αλλά ο λόγος είναι ότι δεν έχει δώσει χρόνο να δοκιμάσει τον εαυτό του σε κάτι διαφορετικό με αποτέλεσμα να μένει στην άγνοια ίσως χωρίς τη θέληση του, δέσμιος της συνήθειας.(κλασική είναι ένα παράδειγμα, όπου κλασική πάει οτιδήποτε)
Συνήθεια είναι ο τρόπος που ψηφίζουμε.. Μάθαμε 5 κόμματα και μας είπαν πας ψηφίζεις ένα από αυτά και τέλος. Αυτά συνηθίσαμε να ακούμε και να βλέπουμε. Συνηθίσαμε να γυρνάνε όλες οι συζητήσεις γύρω από αυτά. Άρα έγιναν μια αναγκαστική πραγματικότητα με δυναμική που στηρίζεται στη πλύση εγκεφάλου και τη συνήθεια.
Συνηθίσαμε να πιστεύουμε στον θεό που μας μάθανε. Πόσο χρόνο αλήθεια αφιερώσαμε να ψάξουμε τη δική μας αλήθεια; Η θρησκεία είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της συνήθειας και δεν είναι προϊόν επιλογής αλλά εξαναγκασμού ανάλογα με τον τόπο που κάποιος μεγαλώνει. Βέβαια στην πορεία της ζωής του ο καθένας μπορεί να βρει το σθένος να κάνει τις επιλογές του και να αναζητήσει τον θεό με τα δικά του δεδομένα. Είναι όμως η θρησκεία μια δύναμη συνήθειας που βαθιά μέσα μας πολλές φορές μας εμποδίζει να αναπτυχθούμε και να προοδεύσουμε ως κοινωνίες.
Παρόλα αυτά πίσω από κάθε συνήθεια κρύβεται η ευκαιρία της απεξάρτησης. Έχουμε τη δύναμη να βάλουμε νέες σκέψεις στη ζωή μας, νέες δραστηριότητες που θα φέρουν δεσμούς συνήθειας πιο εποικοδομητικούς. Μπορούμε να προσθέσουμε νέα συστατικά που θα έχουν ως αποτέλεσμα συνταγές της επιλογής μας και πιο κοντά στις προτιμήσεις μας.
Πρώτα από όλα οφείλουμε να παραδεχτούμε και να συνειδητοποιήσουμε ποιες συνήθειες έχουν γίνει αυτοματοποιημένες διαδικασίες στη καθημερινότητά μας και μετά μπορούμε να βρούμε τον τρόπο να τους δώσουμε το χρώμα που μας ταιριάζει..
http://dinatomirmigi.blogspot.com
Πόσα θα μπορούσαμε να πούμε για την Συνήθεια αλήθεια. Η συνήθεια είναι η δεύτερη φύση μας κατ ουσίαν. Ένας εφιαλτικός εχθρός που δύσκολα μπορείς να ελέγξεις, να χειραγωγήσεις και εν τέλη να νικήσεις. Η Συνήθεια βρίσκεται σε κάθε πρίσμα και πλαίσιο. Είναι ένας από τους μεγάλους εχθρούς της προόδου και της αλήθειας. Όποιος στα σπλάχνα της κατακάθεται είναι καταδικασμένος σε στασιμότητα και πτώση...Πως όμως νικάς αυτό το εν δυνάμει "τέρας" που κατοικεί εντός σου ; Σε αυτό ελάχιστοι δίνουν επαρκής απαντήσεις... Θα σας παραθέσω μια προσωπική μέθοδο που τουλάχιστον σε εμένα "πιάνει" .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχικά παρατηρείς την ζωή σου εξονυχιστικά για μέρες , εβδομάδες η ακόμα και μήνες.
Ύστερα καταγράφεις τον "Εαυτό" σου επί τάπητος. Έτσι, εισέρχεσαι στην πρώτη φάση του περιβόητου Γνώθις Εαυτόν. Σε μαθαίνεις και όσο σε μαθαίνεις σε κατανοείς και όσο σε κατανοείς μπορείς σταδιακά να σε εξελίξεις.
Οι άνθρωποι σε μεγάλο ποσοστό λειτουργούμε μηχανικά και όχι συνειδητά. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα διαχρονικά. Η μηχανικότητα φέρνει την προβλεψιμότητα και αυτή ως φυσικό αποτέλεσμα γεννάει ανθρώπους με δόλο που εκμεταλλεύονται την μηχανικότητα εναντίων μας. Η Συνειδητότητα είναι εργαλείο και συνάμα αναγέννηση του "Είναι" . Είναι το επόμενο ακριβώς στάδιο αφότου καταφέρει κάποιος να σπάσει τα δεσμά της συνήθειας σε κάθε πρίσμα . Όλοι έχουμε την "ανάγκη" να γατζωθούμε σε ιδέες και "Ιδανικά" . Προσέξτε...Την ανάγκη . Γιατί όμως την ανάγκη ; Γιατί έμφυτα ως άνθρωποι είμαστε όντα κοινωνικά, πλασμένα για την κοινωνία και βαθιά μέσα μας θέλουμε να μοιάζουμε με το περιβάλλον που ζούμε. Ποιος μας λέει όμως πως το περιβάλλον είναι πάντοτε υγιές, σωστό και δόκιμο ; Κανείς. Για αυτό λοιπόν η Συνειδητότητα είναι ένα θεμελιώδες εργαλείο στο μονοπάτι της ζωής.
Αλλά προς το παρόν ας αφήσουμε την συνειδητότητα και ας συνεχίσουμε με την συνήθεια.
Την συνήθεια για να την νικήσεις, εφόσον την έχεις μελετήσει χρειάζεσαι ένα βασικό συστατικό. Και αυτό δεν είναι άλλο από την Θέληση και την επιβολή της Συνειδητής φύσης έναντι της μηχανικής και εξαρτημένης φύσης. Είναι αυτό εύκολο ; Σαφώς και όχι. Αλλά κανείς δεν είπε πως ότι αξίζει είναι εύκολο σωστά ; Το αντίθετο μάλιστα....
Σπάστε τις συνήθειες σας και τον Εαυτό σας και γίνεται άνθρωποι που η καρδιά σας έστω θα είναι περήφανη για αυτόν...
Η Συνείδηση φέρνει τον Σεβασμό...Ο Σεβασμός τις Αξίες...Οι Αξίες τα πραγματικά Ιδανικά και τα Ιδανικά τις Ιδανικές κοινωνίες και ανθρώπινες σχέσεις...
Να είστε καλά