Ευνουχισμένες επαναστάσεις και επαναστάτες χωρίς όραμα

Τι λέει το άσμα; «Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλο τα ίδια μένουν». Οι επαναστάσεις, οι μαζικές κινητοποιήσεις των ημερών μας, μπορεί να φαίνεται πως αλλάζουν κάτι μα τίποτα δεν αλλάζουν. Κι αν κάτι κατορθώνουν είναι προς το χειρότερο για την ξεσηκωμένη ή επαναστατημένη μάζα. Το «μαζικό κίνημα» έχει πια γίνει ένα τρομερό μα αναλώσιμο όπλο, μιας χρήσης. Το παίρνει στο χέρι όποιο κέντρο εξουσίας θέλει να πετύχει έναν πολιτικό στόχο και ύστερα το πετάει στα σκουπίδια μαζί με την ίδια τη μάζα. Λίγο πολύ το ίδιο γινόταν βέβαια και στις επαναστάσεις των περασμένων αιώνων που, τελειώνοντας, άφηναν πίσω τους εκατομμύρια νεκρούς. Θα αρκεστώ όμως στις ανατροπές των τελευταίων χρόνων. Από την ισλαμική επανάσταση του Ιράν, ως τις χρωματιστές επαναστάσεις των βαλτικών χωρών και την προ διετίας δεκεμβριανή μαθητική επανάσταση των Αθηνών, οι μάζες αφού έπαιξαν με το επαναστατικό τους μπαρούτι χρησιμοποιούμενες από κάποιους κύκλους ώστε να γίνουν μερικές αναγκαίες γι’ αυτούς ανακατατάξεις, επέστρεψαν στα σπίτια τους με κατεβασμένο το κεφάλι. 

Τις μέρες αυτές ξεσηκώθηκαν οι μάζες στις αραβικές χώρες της βόρειας Αφρικής. Το περίεργο με τις κινητοποιήσεις αυτές είναι, -λες και γνωρίζουν πολύ καλά όσα αναφέραμε παραπάνω- πως οι μάζες δεν διεκδικούν την εξουσία, ούτε έχουν να προτείνουν κάποια πολιτική ή οικονομική πρόταση για το αύριο. Στην ουσία εκλιπαρούν, με βίαιο τρόπο, το καθεστώς να τους ελεήσει.

Στη Τυνησία εδώ κι εβδομάδες, η στείρα επανάσταση δε γέννησε τίποτα εκτός από κύκλους αναζητήσεων για μια νέα εξουσία στα πλαίσια πάλι του παλαιού καθεστώτος. Στην Αίγυπτο, οι αντικαθεστωτικοί Αδελφοί Μουσουλμάνοι τρέμουν στην ιδέα να τους κατηγορήσουν ως επαναστάτες.

Όλες αυτές οι αδιέξοδες «επαναστάσεις» μου θυμίζουν τους Έλληνες συνδικαλιστές. Δίχως να γνωρίζουν καν τα προβλήματα της χώρας ξεσηκώνονται και διαλύουν το σύμπαν χωρίς μία έστω πρόταση για την λύση των προβλημάτων του κλάδου τους. Δηλαδή επαναστατούν αλλά δεν επιζητούν την εξουσία αφού δεν έχουν ούτε προτάσεις ούτε οράματα. Μόνο μια μίζερη απαίτηση για μερικές δεκάρες παραπάνω και κάνουν άνω κάτω την καθημερινότητα των υπολοίπων. Από την άλλη, το καθεστώς κάνει όσα πρέπει ώστε να σώσει το τομάρι του, άφοβα κι ανενόχλητα, χρησιμοποιώντας τους ασύστολα.

Αληθινά, θαυμάζω τους ημέτερους καθεστωτικούς για τη δεξιότητα που χειρίζονται την ξεσηκωμένη μάζα. Ανοίγουν ολόκληρη κουβέντα για το συρματόπλεγμα του Έβρου, ενώ παράλληλα, με τη μεσολάβηση των τσιρακιών τους, γεμίζουν με τριακόσιους Πακιστανούς τη Νομική βάζοντας όλους τους πολίτες και τις ελληνικές ανθρωπιστικές οργανώσεις να μιλούν για το θέμα των μεταναστών λες και αυτό είναι μόνο οι τριακόσιοι της Νομικής και ο κουστουμαρισμένος Άραβας Λεωνίδας. Και φυσικά μέσα σε όλη αυτή τη φασαρία πως και ποιος να στήσει αυτί στον πανικό χιλιάδων μεταναστών που πουλούν τα νεφρά τους στους Κοσοβάρους εμπόρους οργάνων για 500ε. για να περάσουν τα σύνορα προς άλλες χώρες; Ποιος να ακούσει το ποδοβολητό εκείνων που γεμίζουν τα καράβια και στέλνονται πίσω στην Αφρική, θυσία στα καθεστώτα που τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους;

Το σίγουρο πάντως είναι πως το λιμάνι του Πειραιά ανήκει στους κουμουνιστές, εξ ημισείας. Το μισό στους Έλληνες συνδικαλιστές και το άλλο μισό στους Κινέζους επιχειρηματίες. 

Ας θυμηθούμε λοιπόν το άσμα,

«Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται, γιατρέ, εδώ πέρα,
η άλλη μισή στη Κίνα βρίσκεται…
Με τη στρατιά που κατεβαίνει προς το Κίτρινο ποτάμι….

Κι ύστερα γιατρέ την κάθε αυγή
την κάθε αυγή, γιατρέ,
με τα χαράματα,
πάντα η καρδιά μου στην Ελλάδα τουφεκίζεται!»

που είχε γράψει ο Ναζίμ Χικμέτ τα χρόνια που τουφεκίζονταν οι ομοϊδεάτες του κομμουνιστές στην Ελλάδα. Ο ίδιος φυλακισμένος τότε, πρόσφυγας μετά.

Κλείνοντας, μια αφιέρωση στον ποιητή. 

«Αν το ένα μου νεφρό πωλείται, γιατρέ, εδώ πέρα,
το άλλο στους πλούσιους νεφροπαθείς της Δύσης βρίσκεται
από Κινέζους κομμουνιστές αγοράζεται…
Κι ύστερα, γιατρέ, την κάθε αυγή
το πτώμα μου, γιατρέ, με τα χαράματα,
πάντα στα σκυλιά ή στα σκυλόψαρα, γιατρέ, ταϊζεται…»

Πηγή: www.faruktuncay.com 

http://dinatomirmigi.blogspot.com