Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Σύντομο μήνυμα

Σε λίγες μέρες θα πούμε καλή χρονιά. Πάλι θα λέμε πράγματα που δεν εννοούμε. Εκεί έξω υπάρχει ένας κόσμος που δεν βλέπουμε. Βλέπουμε τόσο κομματιαστά την πραγματικότητα που οι απόψεις μας είναι ολοκληρωμένα συμπεράσματα ενός ανολοκλήρωτου θραύσματος. Γι' αυτό πάλι θα διαλέξουμε να δώσουν λύσεις σε εμάς θραύσματα, κοφτερά που σα λεπίδες θα μας κόβουν αργά αργά μέχρι να δούμε πως το κοινό καλό μας κρύβεται αλλού. 

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Περί ενότητας

Βλέποντας την προσπάθεια αναρρίχησης φαύλων στοιχείων μέσα στο πολύμορφο σαθρό περιβάλλον της κρίσης, μου έρχονται στο μυαλό οι παρακάτω σκέψεις. Όχι μόνο για τους Κουίσλινγκς του καιρού μας, αλλά και για τους λογής καιροσκόπους.

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

'Ελεος με τη "Χούντα"

Πόσες φορές τη μέρα ακούω απόψεις να συγκλίνουν στο έχουμε ΧΟΥΝΤΑ. Χούντα χούντα χούντα χούντα. Μπορείς να βγεις στο δρόμο να φωνάξεις έχουμε χούντα. Να γράψεις σε ένα τοίχο έχουμε χούντα. Να σχολιάσεις σε κάθε λογής άρθρο έχουμε χούντα. Πράγματα δηλαδή που διαψεύδονται από μια πραγματική χούντα. Ποια είναι η βαθύτερη ουσία της χρήσης της λέξης "χούντα" άραγε; Να αφυπνίσει; Να προλάβει τα χειρότερα μιας αληθινής χούντας; Να κάνει σαφές το ότι η δημοκρατία που έχουμε είναι εικονική; Να συμπυκνώσει τα λογής δεινά της καθημερινότητας σε μια έννοια εκτονωτική της μιας λέξης; 

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Απολογισμός

Κοίταξε λίγο γύρω σου χωρίς τα σκονισμένα σου γυαλιά. Τι θέλεις αλήθεια απ' τη ζωή σου και τι αλήθεια μπορεί να έχεις; Ίσως εδώ πέσεις στο πρώτο σου λάθος και τώρα σκέψου πως θα το αποκτήσεις. Μάλλον μετράς ήδη το δεύτερο, φρακαρισμένος σε ένα μεγάλο δρόμο ταχείας κυκλοφορίας. Ζεις στην εποχή των παράδρομων. 

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Μυρμήγκι

Υπάρχει ένα ερώτημα που με ταλανίζει. Να συνεχίσω ή όχι; Ποιο το όφελος; Ποιος ο σκοπός; Να εκπληρώνω μια παιδική ουτοπία του να κάνω καλύτερο το σύντομο παρόν; Δε νιώθω ότι έχω απαντήσεις, θέλησα να βάλω μόνο μερικές ουσιώδεις ερωτήσεις. Μα ποιος είμαι εγώ για να τις βάλω; Και αν τις βάζω ποιες χορδές αγγίζω; Αφήνω μια υπόσχεση. Όταν θα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες θα είμαι εδώ. Μοιράστηκα με ανιδιοτέλεια. Δε ξέρω πότε θα θέλω να μιλήσω ξανά. Ίσως αύριο, ίσως μετά από καιρό. Στο μικρό μας το ταξίδι υπάρχουν γύρω μας απαντήσεις σε μικρά ερωτήματα, και μικρές στιγμές με μεγάλα νοήματα. Δεν υπάρχει χώρος για ναρκισσισμό για όποιον θέλει να δώσει. Υπάρχει μουσική και σιωπή. Ότι βλέπουμε γύρω μας η προέκταση μιας σκέψης. Όχημα η ελπίδα, η σωτηρία πρόσχημα για τα μεγάλα λόγια. Μα στον καθρέφτη μου δε χωράνε μεγάλα λόγια, γιατί σκοντάφτω και στα καθημερινά. Και αν δίπλα σου βρεθώ και πέσεις θα σε κρατήσω, με τα πολλά τα χέρια μου. Δυνατό Μυρμήγκι.

http://dinatomirmigi.blogspot.com

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Απ' τον εξώστη

Τι να πω; Αν δε καταλαβαίνεις τι να πω; Δεν το ήξερες; Δε το έβλεπες; Θα πω όμως κάτι. Δεν έμαθες. Ακόμα δεν έμαθες. Θέλει καιρό και πόνο και το φυγόπονο παρόν ακόμα δε μπορεί να γίνει ελπίδα.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Δυνατό Μυρμήγκι

Όταν ξεκίνησα να μοιράζομαι μερικές σκέψεις ήταν γιατί αντιλήφθηκα ένα μεγάλο κενό σε αυτή τη νέας κοπής μόδα που λέγεται μπλογκόσφαιρα. Το όραμά μου ήταν να μιλήσω έτσι όπως νοιώθω πίσω από την ανωνυμία μου για να καταλάβουν πολλοί νέοι απογοητευμένοι ή και λογής προβληματισμένοι ότι οι ανησυχίες μας είναι κοινές και έτσι έμμεσα να δώσω το κουράγιο και την ελπίδα ότι πολλοί προσπαθούμε για το καλύτερο. Τι μας λείπει όμως; Ένα κοινό σημείο αναφοράς. Ένας τρόπος οργάνωσης, ανταλλαγής ιδεών με σκοπό την πράξη και του κινήτρου για συμμετοχή.

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Τέλος οι αγανακτισμένοι, έρχονται οι εξαθλιωμένοι

Μέσα στον καπνό της φωτιάς είναι δύσκολο να διακρίνεις με καθαρότητα και στην ολότητά της μια κατάσταση. Αυτό όμως που είναι πλέον ξεκάθαρο είναι ότι το μείγμα αγανάκτησης εξελίσσεται ραγδαία σε ένα μείγμα θυμού λόγω εξαθλίωσης. Η εξαθλίωση και η ελληνική μαλθακότητα όμως τώρα αρχίζουν σιγά σιγά να απομακρύνονται και οι σκηνές βίας με τον καιρό πιθανόν θα είναι αρκετά συχνό και εντονότερο φαινόμενο.

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Κυριακή βράδυ

Όμορφος καιρός για σκέψεις. Κυριακή βράδυ και αναπολώ στο χθες να βρω απαντήσεις. Αυτή είναι τελικά και η σημασία του παρελθόντος, κρύβει γιατροσόφια και λύσεις που ο πανικός του σήμερα μου στερεί. Μα αυτό που δε σταματάει να τριγυρνάει στο μυαλό μου είναι όλα όσα χάθηκαν χάνονται αλλοιώνονται. Χάθηκαν οι κοινοί μας σκοποί, η συλλογικότητα, η απλότητα. Και με λίγο αναζήτηση δεν είναι δύσκολο να βρει κανείς τις αιτίες. Το βαρύγδουπο ύφος του χθες σβήνει ξαφνικά και αφήνει ένα κενό αμηχανίας. Βλέπω μέσα στους δρόμους σφιγμένα δόντια και οξυθυμία που εκτονώνεται με λάθος για μένα τρόπο. 

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Μεταμεσονύχτιες σκέψεις

Είναι αλλιώς να είσαι μέσα στη φωτιά, αλλιώς να είσαι η φωτιά και αλλιώς να παρατηρείς όλα όσα καίγονται. Περασμένες δύο, υποθέτω ότι πολλοί είναι αυτοί που βλέπουν τον καπνό, που ψάχνουν για οξυγόνο.

Έχουμε χαθεί μέσα σε ένα πέπλο καπνού λοιπόν. Μας λούζουν με πληροφορίες δυσβάσταχτες για να τις διυλίσει η λογική. Παρ΄όλα αυτά παίρνουμε την περίληψη των όσων νομίζουμε πως έχουν λογική και τα κάνουμε σημαίες της σκέψης μας. Είναι ανάγκη να είμαστε κάτι σε μια δεδομένη στιγμή.

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

"Θερμοκρασίες"


Στον κόσμο των αισθήσεων αυτό που με τσιμπάει για να νοιώθω ότι είμαι ζωντανός είναι οι θερμοκρασίες. Με τον καιρό αλλάζουν και ξεδιπλώνουν μια πραγματικότητα διαφορετική, είναι οι δείκτες μου για τους ανθρώπους.

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Τι είναι η Τρόικα;

Νομίζω ότι λίγοι γνωρίζουν τι είναι η Τρόικα και ποιοι την αποτελούν. Παρόλα αυτά είναι από τις πιο δημοφιλείς λέξεις το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα. Φυσικά με ένα google search μπορεί ο καθένας να  ενημερωθεί για αυτή τη "λεπτομέρεια". Πόσο καλές είναι οι απόψεις μας και η κοσμοθεωρία μας όταν υπάρχουν βασικά κενά σε δήθεν αυτονόητες γνώσεις;

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Είναι θέμα αντοχής

Η θάλασσα του φόβου και της ανασφάλειας μέσα στο κάθε μικρό και μεγάλο διαβρώνει τις ελευθερίες μου. Εν δυνάμει διαμάντια γίνονται στάχτη και καταλήγουν στη σφαίρα της ανυπαρξίας. Διαμάντια με μια έννοια μεταφορική αφού ποτέ δεν κατανόησα την αληθινή αξία μιας πέτρας που λάμπει και ποτέ δε τη θέλησα, δεν άφησα να μαυρίσω το μέσα μου για μια φωτεινή μπάλα που θα με τυφλώνει με το λαμπερό φως της ματαιοδοξίας της. Πίσω στη διάβρωση. Εγώ φτιάχνω τα τοιχώματά μου, η ζωή ένα μυστήριο που προσφέρει αυτοθεραπεία σε κάθε ουλή. Έτσι λοιπόν απολαμβάνω τη γνώση της κάθε μου πληγής. 

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Μη κρύβεις αυτό που είσαι

Αυτό νοιώθω να θέλω πολλές φορές να πω σε ανθρώπους που υποδύονται ρόλους. Άνθρωποι να αποτελούν προέκταση μιας εταιρείας, χαμόγελα να υποδεικνύουν επιτυχία σε μια διαφημιστική πινακίδα, υπάλληλοι να δείχνουν κατανόηση σε ανώμαλα διεστραμμένα πελατειακά βίτσια, μαθητές να είναι ψύχραιμοι σε αδιάφορους δασκάλους, ψάθινες κούκλες της τηλεόρασης να επαναλαμβάνουν τετραγωνισμένες φράσεις για τριγωνικές αντιλήψεις, αυτό συναντώ. Εσύ και γω να γινόμαστε ¨αυτό¨ κάτω από την εργασιακή στολή που σε μεταμορφώνει σε λογότυπο. Σε ρωτάω τι κάνεις με τρόπο γρήγορο για να ξεγλιστρήσω απ' της περιέργειά σου τους κυνόδοντες, φοβάμαι να μοιράζομαι αυτό που είμαι σε αυτή την ανασφαλή σκηνή. Μήπως ξέρω εσύ ποιος είσαι; λέω και δικαιολογούμαι.

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Αλλάζοντας

Η λέξη εξουσία συνηθίζει τελευταία μεταμφιεσμένη να περιφέρεται στο μυαλό μου. Προσπαθώ να την πιάσω μα γλιστράει, κρύβεται σε συνώνυμα ή και σε αντικατοπτρισμούς της. Πληγώνει σιωπηλά και δηλητηριάζει την έκφραση της αγάπης που χωρίς προσωπεία μέσα μου κουβαλώ απ΄την αρχή.

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Απάντηση σε ανακοίνωση του Δημάρχου Αθηναίων σχετικά με τα επεισόδια στην Αθήνα

Αρχικά ψάχνοντας στο επίσημο site του δήμου Αθηναίων η ανακοίνωση αυτή δεν υπάρχει σήμερα. Ίσως κάνω λάθος, αλλά δεν μπορώ να την βρω.

Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

Δηλώσεις του δημάρχου Αθηναίων σχετικά με τις καταστροφές στην πλατεία Συντάγματος

«Όσα διαδραματίστηκαν στις 29 Ιουνίου στην πλατεία Συντάγματος και πέριξ αυτής δεν τιμούν την πολιτεία, δεν τιμούν την πόλη μας, και ουσιαστικά δεν τιμούν κανέναν μας. Οι εικόνες

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Συναισθήματα

Με φοβίζουν οι ξεπουλημένοι για μια εικόνα του εαυτού τους καλύτερη। Πάντα μου άρεσαν τα τρένα για τις όμορφες διαδρομές τους, δε θα μπορούσα όμως ποτέ να είμαι τρένο. Και οι ράγες με φοβίζουν.

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Μικροί ηγέτες, μεγάλα ψέματα


Βλέποντας όλα όσα διαδραματίζονται στη βουλή τον τελευταίο καιρό ξέρω ήδη τι θα γράψει η ιστορία. "Το τάδε διάστημα μικρές πολιτικές προσωπικότητες οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεωκοπία και την έλλειψη εθνικής κυριαρχίας." Έχει ξανασυμβεί, η ιστορία επαναλαμβάνεται και εμείς γράφουμε τη δική μας ιστορία ως παρατηρητές περιορισμένων δυνατοτήτων.

Μη φοβάσαι


Μη φοβάσαι. Γιατί στο αύριο του φόβου σου δέσμιος θα σαι. Μη φοβάσαι, αν γκρεμίσεις τον φόβο σου για τα μικρά μαζί θα χαρούμε στα μεγάλα. Μικρά οι πέτρες που πάνω τους σκόνταφτες, μεγάλα τα όνειρα που κρυφά μοιραζόμασταν για μια στιγμή δική μας.

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Πολλά μυρμήγκια, δυνατά μυρμήγκια


Μέσα στα πολλά ένα μυρμήγκι δε νιώθει αρκετά δυνατό να αλλάξει πράγματα που το πληγώνουν. Υπάρχουν όμως στιγμές που η δυναμική των πολλών του δίνει φτερά, χαμόγελο και δύναμη μέσα από τον εαυτό του να φτιάξει ένα καλύτερο αύριο. Μέσα από τον εαυτό του γιατί από εκεί αρχίζει η μεγάλη επανάσταση. Όλοι όσοι αγωνιούμε για το αύριο είμαστε ένα μυρμήγκι που προσπαθεί να βρει το δρόμο του, σε μονοπάτια γεμάτα ψέμα, τεχνάσματα και ανηφόρες. Όμως όταν ενώνουμε τους προβληματισμούς μας οι ανηφόρες γίνονται πράσινα τοπία που σε καλούν να τα ανηφορίσεις καρτερικά μέχρι να δεις βρεις φως κάπου στο τέλος της διαδρομής.

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Σκέψεις, σουρεαλισμός και προβληματισμός


Ξυπνήσαμε όλοι μαζί στο ίδιο κρεβάτι. Ξεχάσαμε να τραβήξουμε τις κουρτίνες για να αφήσουμε το φως να μπει. Κάνουμε κήρυγμα για το ξύπνημα, προφήτες ενός Θεού που δε γνωρίσαμε ποτέ. Βαφτίσαμε ξύπνημα το πρώτο χαστούκι που μας έβαλε ξανά μέσα στο σώμα μας. Ο σαρκικός πόνος ήταν η απόδειξη του ότι δεν είμαστε καταμεσής ενός ονείρου. Πλαστή απόδειξη δικαιολογία στη μικρότητά μας. Πως να εξηγήσω τον εφιάλτη που βιώνω τώρα. Αφού νόμιζα είχα ξυπνήσει. Τσιμπιέμαι και νομίζω ότι κρατάω σφιχτά την αλήθεια. Η γραμμή του εδώ και του εκεί πλέον δεν είναι αντιληπτή. Ψάχνω να ξυπνήσω κάποιον μα κάποιος με ξυπνάει και χάνω πάλι την έξοδο προς το αληθινό φως της μέρας.

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Ισημερινός, Ισπανία, Αίγυπτος, Αργεντινή, Αγανακτισμένοι και η κατάσταση χαμένη


Λίγο πολύ αυτά είναι όλα όσα έχουν κάνει εισβολή στην καθημερινότητά μου θέλοντας και μη. Όσο καθαρό μυαλό και να έχει κανείς είναι εύκολο να βρεθεί μπερδεμένος, παραπλανημένος, ή αποπροσανατολισμένος καθοδηγούμενος από τις προσωπικές του κρυφές επιθυμίες για κάτι καλύτερο. Οι συζητήσεις για όσα συμβαίνουν είναι πλέον παντού. Σε κάθε σπίτι σε κάθε καφετέρια που μέχρι χθες δεν είχαν ξανακουστεί παρόμοιοι κοινωνικοί προβληματισμοί, σε κάθε ευκαιρία ψάχνουμε να μιλήσουμε, πιο πολύ για να σιγουρευτούμε ότι δεν είμαστε μόνοι στη μοναξιά της ανασφάλειας που έχει βυθίσει την Ελλάδα στο σκοτάδι. Την Ελλάδα. Αυτή τη χώρα που έχει ανάγκη σήμερα να χαμογελάσει για κάτι δικό της. Ένα δικό της κατόρθωμα που δεν είναι η στείρα προέκταση της ιδέας ενός γείτονα ή ενός ταλαίπωρου συνοδοιπόρου.

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Αγανακτισμένοι χωρίς όραμα

Ο λόγος που το Δυνατό Μυρμήγκι ξεκίνησε να μοιράζεται ήταν μια μορφή αγανάκτησης. Η πικρία για την αποτυχία μας να δημιουργήσουμε μια πετυχημένη κοινωνία και ο εύκολος τρόπος του να έχουμε άποψη για όλα. Αυτό που κατάλαβα νωρίς είναι ότι ο Έλληνας είναι ανίκανος να κάνει δημιουργικό διάλογο και είναι οπαδός της κοσμοθεωρίας του με φανατικό τρόπο. Φυσικά έχοντας περάσει από την δημόσια ελληνική εκπαίδευση δεν είναι δύσκολο να κατανοήσω τους λόγους που συμβαίνει αυτό σήμερα.

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Δέντρο ήσουν

Γιάννης Σταύρου, Άνθρωπος και δέντρο, λάδι σε καμβά
Κάποτε ήσουν δέντρο, έπαιρνες ζωή από μια ξαφνική βροχή έχοντας το χρόνο να αγκαλιάσεις τον ήλιο σου, να τον νιώσεις δικό σου για μια στιγμή. Λευκό χαρτί μετά. Έχασες την υπομονή του κορμού σου του παλιού σου κορμιού που δε γνώρισες, κέρδισες την ευκαιρία να γράψεις όσα στην παλιά σου μοναξιά δεν είχες που να πεις.

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Ζώντας σε πόλη

Δε σε ξέρω δε με ξέρεις. Αποφασίζεις για μένα και αποφασίζω για σένα. Όταν είμαι μόνος με πατάς και μέσα από ομάδες γίνεσαι μεγάλος έστω και αν η ομάδα δεν έχει νόημα για την ουσία της ύπαρξής σου. Ο χρόνος σε πιέζει, με πιέζει και μένα, περνάς με κόκκινο το φανάρι, σε ρωτάω "που πας", "μην αγχώνεσαι μου λες". Όχι δεν αγχώνομαι για το φανάρι. Αγχώνομαι που αποφασίζεις και για μένα. Ότι θέλουν οι πολλοί... Για πολλοστή φορά νιώθω τη βαβούρα της πόλης να με καταπίνει σε ένα δυσνόητο βουιτό. Βιώνω το θαύμα της ζωής εστιάζοντας σε μικρά πράσινα χόρτα, που τολμούν να φυτρώνουν ανάμεσα στις ράγες των τρένων. Τόσο μικρά, τόσο δυνατά. Αναρωτιέμαι αν όταν χτιζόταν αυτή η πόλη είχε ανακαλυφθεί ο χάρακας και ακούω τα μνημεία να παραπονιούνται για τους νέους τους γείτονες.

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Σκέψεις

Ένας άνεμος μου χτυπάει την πόρτα. Ανοίγω. Μέσα στη δίνη προσπαθώ να νιώσω που με πάει και πόσο ελέγχω ακόμα τον εαυτό μου. Για όλους φυσάει ένας άνεμος που μέσα του είμαστε παρατηρητές της ομορφιάς του ή της σκληρότητάς του.. Από που έρχεται τώρα αυτός ο δυνατός αέρας; Είναι αναπνοές που δραπέτευσαν από κλειστά στόματα, πνιγμένες σε βαθύ πηγάδι για καιρό, τώρα σαρώνουν κάθε τι στο ξέφρενο πέρασμά τους. Αφήνω τον ευατό μου να παρασυρθεί σωματικά και κρύβω μέσα μου τη γαλήνη που θα μου δώσει την πραγματική ελευθερία που αναζητώ. Κρατάω λίγο χώρο για μένα, μακριά από φουρτούνες. Εκεί τα βράδια οραματίζομαι τον εαυτό μου ελεύθερο να μου γελάει με κατανόηση γεμάτη ειρωνεία για ότι με βασανίζει στο μικρό μου παρών.

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Η δύναμη της καθιστικής διαμαρτυρίας

Η εμφάνιση νοημοσύνης στον όχλο είναι ένα δώρο προς όφελος της κοινωνίας. Ζούμε σε μέρες μεγάλων αλλαγών, ο κόσμος αλλάζει σε όλους τους τομείς και ο ανθρωπισμός περνάει κρίση. Οι κοινωνίες θέλουν να αντιδράσουν όμως νιώθουν το βήμα αυτό μεγαλύτερο από τον ίδιο τους το δρασκέλισμα, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Παγιδευμένοι στην προπαγάνδα υπομένουμε το δύσκολο και το κάνουμε συνήθεια, ξεχνώντας την αληθινή ουσία της ύπαρξής μας. Την ενέργειά μας για αλλαγή την σπαταλάμε χωρίς σκέψη σε όχι σημαντικές δράσεις. Εκτελούμε το χρέος προς τον εαυτό μας με σύντομες αντιδράσεις εκτόνωσης και μετά κολυμπάμε αμέριμνοι προς το ρεύμα.

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Συλλογικότητα και Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης

Είναι πολλά τα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν πόσο ατομιστικά σκεφτόμαστε ως λαός με συνέπεια να μη μπορούμε να δημιουργήσουμε συλλογικά.  Ο τρόπος που πολλοί οδηγοί δε σέβονται την λωρίδα έκτακτης ανάγκης είναι ένα καθημερινό φαινόμενο που προκύπτει από το σκεπτικό, "ας πάω εγώ πέντε λεπτά πιο γρήγορα - τι με νοιάζει αν θα δημιουργήσω πρόβλημα στην κυκλοφορία - βιάζομαι (οι υπόλοιπο δηλαδή δε βιάζονται;) - σιγά το κακό αν μπω στη λωρίδα, σιγά μην περάσει τώρα ασθενοφόρο".

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Κούφιες θεωρίες περί "μπαμ" στην Ελλάδα

Υπάρχουν δύο τρόποι προσέγγισης μιας κατάστασης, με τη λογική ή με το συναίσθημα. Επίσης μεγάλο πλεονέκτημα είναι η χρήση πετυχημένων παραλληλισμών και όχι άκυρων συγκρίσεων.  

Το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα η λαϊκή οργή είναι σε υψηλά επίπεδα και φράσεις του τύπου "όλα κρέμονται σε μια κλωστή", "θα γίνουμε Ταχρίρ", "θα γίνει ένα μπαμ", "επανάσταση". "εξέγερση", "ο κόσμος θα ξεσπάσει", "θα φύγετε με ελικόπτερο" είναι καθημερινές μα εκφράζουν μόνο μια πολύ βαθιά επιθυμία χωρίς πραγματικό αντίκρυσμα.

Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Το ψέμα του "μονόδρομου"

Η αγαπημένη φράση των αξιολύπητων υπάρξεων που έχουν το μέλλον μας στα χέρια τους είναι, "δεν υπάρχει άλλος δρόμος". Δεν έχω ξαναγράψει με αυτό τον τρόπο αλλά έτσι ένιωσα και έτσι θα το αφήσω να βγει. Γύρω μου μια κοινωνία που έχει τον κατάλληλο εκτελεστή για κάθε προώθηση της ματαιοδοξίας της. Σάπια σοκολατάκια σε χρυσές κασετίνες. Στόματα με βρώμικη ανάσα και άσπρα δόντια. Ψυχές που φυσούν βοριά, σκεπασμένες σε ζεστά σεντόνια.

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Κάποιες σκέψεις

Περνάς δίπλα μου και αναρωτιέμαι τι μας ενώνει; Ξεχασμένη υπόθεση εδώ και καιρό η φαντασία σου, σφίγγεις τα δόντια σέρνοντας το βιαστικό σου σώμα.

Μαζί θα ζήσουμε μια αλλαγή, θα φτιάξουμε κάτι καλύτερο; Κάτι καινούργιο που δεν είχες φανταστεί..

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Ευνουχισμένες επαναστάσεις και επαναστάτες χωρίς όραμα

Τι λέει το άσμα; «Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλο τα ίδια μένουν». Οι επαναστάσεις, οι μαζικές κινητοποιήσεις των ημερών μας, μπορεί να φαίνεται πως αλλάζουν κάτι μα τίποτα δεν αλλάζουν. Κι αν κάτι κατορθώνουν είναι προς το χειρότερο για την ξεσηκωμένη ή επαναστατημένη μάζα. Το «μαζικό κίνημα» έχει πια γίνει ένα τρομερό μα αναλώσιμο όπλο, μιας χρήσης. Το παίρνει στο χέρι όποιο κέντρο εξουσίας θέλει να πετύχει έναν πολιτικό στόχο και ύστερα το πετάει στα σκουπίδια μαζί με την ίδια τη μάζα.

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Οικογένεια, το πρώτο εμπόδιο στη σκέψη

Είναι πολλές οι φορές που στην προσπάθειά μας να πετύχουμε το καλύτερο ακολουθούμε δρόμους που μας φαίνονται οικείοι και άρα κρύβουν μικρότερο ρίσκο.  Πάντα μια γνωστή μυρωδιά, μυστηριακά μας χαλυβδώνει με πλαστή αυτοπεποίθηση και απομακρύνει την ανασφάλεια του αύριο. Ο καθένας από μας είμαστε ένα αποτέλεσμα των επιλογών μας και οι επιλογές μας είναι ένα αποτέλεσμα νομίζουμε ελεύθερης σκέψης.

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Ελλάδα, η κοινωνία της βωμολοχίας

Σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας ένα "μαλάκα" δείχνει να καλύπτει κάθε κενό αμηχανίας ή και αδυναμίας επικοινωνίας. Περπατώντας στο δρόμο, μπαίνοντας σε γραφεία, ακούγοντας ζευγάρια να μιλούν μεταξύ τους, μεγαλύτερους ή μικρότερους ηλικιακά ανθρώπους, σε προαύλια, καφετέριες, κάθε λογής εργασιακούς χώρους είναι εύκολο να συλλέξεις τέτοια ποσότητα βωμολοχιών που να σε κάνει να αναρωτηθείς τι έχει πάει στραβά; 

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Το θολό αύριο, η παραίτηση του σήμερα

Όσα δε καταλαβαίνουμε εύκολα τα μηδενίζουμε, τα θεοποιούμε και τα βλέπουμε επίπεδα. Δε προλαβαίνεις να δεις το σχήμα που παίρνει ο σύγχρονος κόσμος και έτσι αναβάλλεις τη συμμετοχή σου στη σχηματοποίηση. Αρχιτέκτονες με γνώση και τεχνοκράτες με ικανότητες, απολαμβάνουν την αρχοντιά τους σε ένα παιχνίδι με γνωστούς κανόνες που το κερδίζει όποιος τους ασπαστεί με τρόπο που οι κανόνες θα γίνουν τρόπος ζωής.

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Ο Θεός δεν είναι ψηλά

Είναι πολλά αυτά που πιάνουν χώρο στο μυαλό μου και σίγουρα ανακυκλώνονται μέσα μου λάθη και πάθη. Θέλω να μοιραστώ μια παρατήρηση που με κάνει να ανακαλύπτω πολλά για την κοινωνία και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.

Ένα από τα μεγάλα παράδοξα του ανθρώπου είναι ότι ψάχνει τον Θεό κοιτώντας προς τα πάνω.

Γράμμα από έναν Αιγύπτιο

Ημερομηνία: Πέμπτη, 20 Ιανουάριος 2011

What happened in Alexandria is horrible beyond any description. There are no enough words that can describe the cruelty of this crime. I think Alexandria is just like any other Egyptian city, it witnessed times of peaceful coexistence and times of sectarian strifes and tensions. This is true since pre-Islamic times.

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Η δυναμική της κρίσης στην Ελλάδα

Κάθε κρίση είναι μια ευκαιρία να σε αλλάξει. Όλοι έχουμε στιγμές που μια παρατεταμένη κατάσταση χωρίς ουσία στη ζωή, μας οδηγεί σε μια κρίση και επαναδιαπραγμάτευση της πορείας μας. Οι κρίσεις είναι αυτές που δίνουν την ευκαιρία για χάραξη του χαρακτήρα μας και εξωτερίκευση των πραγματικών μας επιθυμιών.

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Η ψυχραιμία είναι δύναμη

Όλοι όσοι κάνουν τη ζωή μας δυσκολότερη, τζογάροντας τα όνειρά μας σε ένα οικονομικό παζάρι για λίγους, δε φοβούνται το σκύλο που γαβγίζει. Χθες είχες δύο σήμερα ένα και αύριο ίσως τίποτα. Όσο αφελής και να έχεις υπάρξει στο ψέμα τώρα απλά δεν αντέχεις άλλη υποκρισία και νιώθεις άρρωστος από αυτή την προπαγανδιστική καθημερινότητα. 

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Μια προτροπή

Αυτό που με κάνει να νιώθω σαστισμένος είναι οι εισβολείς στην καθαρότητα της σκέψης μου. Πράγματα μικρά που δεν είναι δικά μου, αντικατοπτρισμοί που μου συστήνονται ως η πραγματικότητα. Θέλω να σε προτρέψω να μην πιστέψεις την επιλογή που έμεινε ως περίσσευμα στο τραπέζι σου. Μην αδικείς άλλο τον εαυτό σου.

http://dinatomirmigi.blogspot.com

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Ερωτικός σοσιαλισμός και παραλογισμός

Όταν ο λαός θυμώνει είναι θεμιτό, όταν όμως θυμώνει και ο πρωθυπουργός κάτι δεν πάει καλά. Έτσι έγινε και ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν άντεξε να βλέπει τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ να μιλάνε για ξεπούλημα της ελληνικής περιουσίας. Η σοσιαλιστική ρομαντική ψυχή του δέχτηκε βαρύ πλήγμα και αντέδρασε έτσι όπως μόνο ένας ρεμπέτης άντρας ξέρει. Μετά από ένα βαρύ λεβέντικο ζεϊμπέκικο ο Έλληνας πρωθυπουργός χτύπησε το χέρι στο τραπέζι και οργισμένος από τις θρασύδειλες δηλώσεις του φιλανθρωπικού οργανισμού ΔΝΤ πήρε θέση, γεμίζοντας τα στήθια των Ελλήνων πολιτών με περηφάνια και σιγουριά.

Αποτελέσματα ψηφοφορίας

Θα αλλάζατε τον τρόπο ζωής σας για μια καλύτερη κοινωνία;

ΝΑΙ: 94 (96%)

ΟΧΙ: 3 (4%)


http://dinatomirmigi.blogspot.com

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Σκέψεις

Αυτά που με φόβιζαν βλέπω να έρχονται γρήγορα. Μπερδεμένες σκέψεις αλλά ο εγωισμός σου αρκετός για να έχει άποψη, αρκετός για να σου βαφτίζει αλήθεια ένα κατασκεύασμα με ραμμένα συμφέροντα. Δύο δυνάμεις πάλλονται στην ατμόσφαιρα μαχόμενη η μία την άλλη. Οργή και φόβος. Φόβος και οργή. Η οργή σου λες θα νικήσει το φόβο, ο φόβος σου πάλι σε κάνει και σήμερα να αναβάλλεις τη ζωή που είχες ονειρευτεί πιασμένος από ψέματα που ήθελες να κάνεις δικά σου. 

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Η ανεξαρτησία φοβίζει, όχι το Ισλάμ, του Νόαμ Τσόμσκι

Ο βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας, μαζί με το Ισραήλ, είναι επί πολύ καιρό ο πιο ισχυρός, ο πιο αποφασιστικός υποστηρικτής του Μουμπάρακ. Η υπόθεση αυτή θα πρέπει να μας θυμίζει κάτι.

Ο κλασικός σχολιασμός είναι, βεβαίως, ότι αγαπάμε τη δημοκρατία, αλλά για πραγματιστικούς λόγους πρέπει κάποιες φορές, απρόθυμα, να είμαστε αντίθετοι στην εφαρμογή της, στην προκειμένη περίπτωση της Αιγύπτου εξαιτίας της απειλής του ριζοσπαστικού Ισλάμ, των Αδελφών Μουσουλμάνων.

Δείτε, όμως, τι συμβαίνει με τη Σαουδική Αραβία. Είναι το βασικό κέντρο της ριζοσπαστικής ισλαμικής ιδεολογίας, η πηγή της. Επί χρόνια, υποστηρίζει επίσης την ισλαμική τρομοκρατία ή την ιδεολογία που υποστηρίζει την τρομοκρατία. Και είναι βασικός σύμμαχος των ΗΠΑ επί δεκαετίες.

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Anonymous - Δεύτερη Ανοιχτή Επιστολή προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό

Πρωθυπουργέ Γεώργιε Α. Παπανδρέου,
.
Δεν εκπλησσόμαστε καθόλου που αρκετοί στην Ελλάδα παρουσιάζουν την επιστολή μας ως “απειλή” κατά του προσώπου σας. Στη χώρα που η λογοδοσία των πολιτικών χαρακτηρίζεται “ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής” και συγκαλύπτονται κολοσσιαία σκάνδαλα (Siemens, υποκλοπές, Βατοπέδι κ.ο.κ.) και στην οποία κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης

Γιατί ο Μουμπάρακ πεισματικά αντιστέκεται;

Η επικοινωνιακή πολιτική είναι το Α και το Ω για κάθε κυβέρνηση διασφαλίζοντας τη θέση της και τα συμφέροντά της. Η κυβέρνηση Μουμπάρακ στην Αίγυπτο προφανώς είναι θέμα ωρών η ημερών να πέσει, γιατί όμως έχει φέρει τη χώρα σε τέτοιο χάος και πεισματικά δεν εγκαταλείπει άμεσα; 

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Οι απεργούντες στα ΜΜΜ, σύγχρονοι τσολιάδες-αγωνιστές-αδικημένοι-μόνοι καβαλάρηδες

Σε όλα τα αδέρφια συναγωνιστές από το μέτωπο των απεργιακών κινητοποιήσεων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, πολλούς χαιρετισμούς. Ένα μεγάλο ευχαριστώ που έχουν πιάσει το πνεύμα της εποχής και με τη δράση τους συλλογικά αγωνίζονται για τα δικαιώματα όλων των ομάδων που τους αφαιρούνται κεκτημένα. Ευχαριστώ που επειδή πονάνε για τον καρμίρη νέο των 600 ευρώ, άρων άρων άφησαν τιμόνια και βγήκαν στο δρόμο να φωνάξουν για τα παιδιά τους. 

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Ο κακοποιημένος 18 χρονος της εποχής

Στα 18 ένας νέος υποτίθεται ότι έχει την ωριμότητα να πάρει μέρος στο υπάρχον πολιτικό σύστημα, να βγάλει δίπλωμα οδήγησης, να έχει πρόσβαση στο αλκοόλ, να έχει διαχείριση της σεξουαλικής του ζωής, να κρίνει την επικαιρότητα και άλλα πολλά. Ας κρατήσουμε το υποτίθεται και ας εξετάσουμε τον μέσο όρο του νεοέλληνα 18 χρονου.

Κάποια πράγματα η εκπαίδευση τα παράσχει σε έμμεσο και θεωρητικό επίπεδο, χωρίς ποτέ να ενδιαφέρεται για τη ζωή ενός μαθητή μακροπρόθεσμα. Ο μαθητής αντιμετωπίζεται ως πειραματόζωο που επικεντρώνει το νόημα της ζωής του σε μια αποτυχημένη διαδικασία προετοιμασίας για τις πανελλήνιες εξετάσεις που θα τον στείλουν σε ένα πανεπιστήμιο που σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύει τον αντάξιο καρπό του μόχθου και των οικονομικών θυσιών που έχουν προηγηθεί. Η πραγματική ζωή περνάει σε δεύτερο επίπεδο, όχι μόνο θεωρητικό αλλά πολλές φορές και μη υπαρκτό.

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Η Ελλάδα δεν είναι Αίγυπτος

Όπου και αν βρεθώ ακούω πολλούς να λένε ότι όπου να ναι θα γίνουμε και μεις Τυνησία ή Αίγυπτος. Σε δεύτερη φάση θεωρώ ότι και οι ίδιοι δεν το πιστεύουν, απλά αυτή η σκέψη τους δίνει μια τελευταία ελπίδα στο να νομίζουν ότι υπάρχει μια διέξοδος στο αδιέξοδο που έχει περιέλθει η Ελλάδα. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι δε μπορούμε να ελπίζουμε σε μια εξέγερση αλλαγής εάν δεν έχουμε όραμα και σχέδια για το αύριο. Δεν υπάρχουν προοπτικές και αιτήματα που να μας κάνουν να διεκδικήσουμε μια αλλαγή στα τωρινά δεδομένα. 

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Σκέψεις

Το μίσος που μυρίζω στην ατμόσφαιρα δε με φοβίζει. Λυπάμαι. Άνθρωποι κυριευμένοι με ματαιδοξίες ξεχνούν, ξεχνούν για να μη φοβούνται. 

Ψάχνω τρόπο να επικοινωνήσω με τα τείχη που έχουν υψώσει. Ζητάω απαντήσεις σε αυτούς για εμένα όμως πάντα στο τέλος γεμίζω ερωτήσεις, αυτό μόνο μου δίνουν. 

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Πρώτα οι πέτρες, μετά η παιδεία

Δε μου αρέσει να λέω αριθμούς για να εντυπωσιάσω, το κόστος όμως σύμφωνα με πληροφορίες του αγάλματος του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη είναι περίπου 250.000 ευρώ. Φέτος το Ίδρυμα κρατικών υποτροφιών λόγω της οικονομικής λιτότητας κλείνει το δρόμο στην ανάδειξη επιστημόνων, που είναι η μόνη ελπίδα για κάτι καλό σε μια Ελλάδα καμμένη για τις επόμενες δεκαετίες. Επίσης κάθε χρόνο υπογράφονται διμερείς συμφωνίες μεταξύ αρκετών κρατών και της Ελλάδας για την ανταλλαγή μαθητών με σκοπό την παρακολούθηση γλωσσικών μαθημάτων. Φέτος λόγω οικονομική λιτότητας δεν υπάρχει λένε η δυνατότητα να πραγματοποιηθούν αυτές οι ανταλλαγές, κλείνοντας το δρόμο για δεκάδες μαθητές που θα μπορούσαν να κάνουν ένα άνοιγμα σε πιο υγιείς πολιτισμούς.